การย้ายตัวอ่อนเข้าสู่โพรงมดลูกเป็นขั้นตอนสุดท้ายในการทำ IVF ซึ่งการย้ายตัวอ่อนเข้าสู่เยื่อบุโพรงมดลูกมี 2 แบบ คือ
แบบที่ 1 การย้ายตัวอ่อนรอบสด
เป็นการย้ายตัวอ่อนในรอบที่มีการกระตุ้นไข่และเก็บไข่ คือทำหลังจากเก็บไข่ และนำไข่มาปฎิสนธินอกร่างกายกับอุสจิแล้ว ก็จะเลี้ยงตัวอ่อนจนอยู่ในระยะ 5 – 6 วัน หรือระยะ Blastocyst ถ้าตัวอ่อนเติบโตดี แข็งแรง แพทย์ก็จะนัดคนไข้มาย้ายตัวอ่อนที่คัดเลือกเข้าสู่โพรงมดลูก
แบบที่ 2 การย้ายตัวอ่อนรอบแช่แข็ง
จะมี 2 ขั้นตอนหลัก คือกระบวนการเตรียมเยื่อบุโพรงมดลูก และการใส่ตัวอ่อนกลับ ซึ่งกระบวนการเตรียมมดลูกมี 2 วิธี
1. ใช้รอบธรรมชาติ แพทย์จะทำการประมาณวันที่ไข่จะตกธรรมชาติและนัดคนไข้มาทำการตรวจอัลตราซาวด์เพื่อดูขนาดไข่ และตรวจเลือดเพื่อดูระดับฮอร์โมน หลังจากนั้น แพทย์จะทำการนัดย้ายตัวอ่อนหลังจากที่มีการตกของไข่ไปแล้ว 5-6 วัน ซึ่งในรอบธรรมชาตินี้ ฟองไข่ที่เจริญเติบโตขึ้นมาจะผลิตฮอร์โมนได้เอง ทำให้ไม่จำเป็นต้องใช้ยาฮอร์โมนเป็นจำนวนมาก
2.ใช้ยาเตรียมเยื่อบุโพรงมดลูก โดยใช้ยาที่มีฮอร์โมนเอสโตรเจนเพื่อช่วยสร้างเยื่อบุโพรงมดลูกให้หนาขึ้น ประมาณ 12-14 วันเมื่อเยื่อบุโพรงมดลูกมีความหนาที่เหมาะสมแล้ว จะเริ่มให้ยาตัวที่ 2 ที่เป็นฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน เป็นเวลา 6 วัน ซึ่งทำให้เราสามารถกำหนดวันย้ายตัวอ่อนได้ตามความสะดวกของเรา ในรอบที่ใช้ยาเตรียมเยื่อบุโพรงมดลูกนี้ คนไข้จะไม่มีการเจริญเติบโตของฟองไข่ ฮอร์โมนที่ช่วยในการตั้งครรภ์ทั้งหมดมาจากการใช้ยา ซึ่งจำเป็นต้องใช้ยาต่อเนื่องจนถึงตั้งครรภ์แล้วประมาณ 10 สัปดาห์
เลือกย้ายตัวอ่อนแบบไหนดี?
ข้อดีของการย้ายตัวอ่อนรอบสดคือประหยัดเวลา รวมถึงการย้ายรอบสดอาจจะไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการแช่แข็ง และการละลายตัวอ่อน แต่จากการศึกษาพบว่า การย้ายตัวอ่อนรอบสดมีอัตราความสำเร็จในการตั้งครรภ์ต่ำกว่าการย้ายตัวอ่อนรอบแช่แข็ง เนื่องจากในรอบกระตุ้นไข่ มีสภาวะของฮอร์โมนไข่ในระดับสูงกว่าธรรมชาติปกติมาก และยาที่ใช้ในการะตุ้นไข่เอง อาจมีผลต่อคุณภาพของเยื่อบุโพรงมดลูก ดังนั้น ปัจจุบันจึงนิยมย้ายตัวอ่อนรอบแช่แข็งเป็นส่วนใหญ่ รวมทั้งในการกระตุ้นไข่แล้วย้ายตัวอ่อนหากทำเป็นกระบวนการต่อเนื่อง ในคนไข้บางราย อาจจะทำให้เกิดความเสี่ยงกับภาวะรังไข่ถูกกระตุ้นมากเกินไปด้วย การย้ายตัวอ่อนจะในรอบแช่แข็งจะช่วยลดปัญหานี้ลง
นอกจากนี้การย้ายตัวอ่อนรอบแช่แข็ง ยังเหมาะกับคู่สมรสที่ต้องการตรวจคัดกรองความผิดปกติของโครโมโซมตัวอ่อนก่อนการฝังตัว เพื่อเพิ่มโอกาสความสำเร็จในการตั้งครรภ์และลดโอกาสการแท้งบุตรจากโครโมโซมผิดปกติ
อย่างไรก็ตามการเลือกว่าจะวิธีไหนขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยของแพทย์และสุขภาพร่างกาย โดยแพทย์จะพิจารณาจากปัจจัยต่าง ๆ ได้แก่ คุณภาพตัวอ่อน จำนวนตัวอ่อน ลักษณะของโพรงมดลูก ระดับฮอร์โมนระหว่างการกระตุ้นไข่ และยาที่ใช้ในการกระตุ้นไข่
บทความโดย